Καταρχάς: Δεν πιστεύω σε μια παγκόσμια συνωμοσία με στόχο τον αποδεκατισμό του πληθυσμού με εμβόλια. Υπάρχουν πιο απλοί και πιο αποτελεσματικοί τρόποι. Ούτε πιστεύω ότι οι υπεύθυνοι ανάπτυξης εμβολίων στην Biontech & Co. είχαν κακές προθέσεις, έκαναν ακριβώς αυτό που τους ζητήθηκε, δηλαδή ένα εμβόλιο που ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο μόλυνσης από τον COVID-19. Το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή είναι λιγότερο αποτελεσματικό από ό,τι είχε διακηρυχτεί, οφείλεται στη φύση του θέματος, συμπεριλαμβανομένης της (αναμενόμενης) ικανότητας μετάλλαξης του ιού.
Αυτό που σε μεγάλο βαθμό σκουπίστηκε κάτω από το χαλί ή υποβαθμίστηκε στις ολοένα και πιο υστερικές συζητήσεις, είναι το γεγονός ότι κάθε εμβόλιο, ειδικά ένας νέο εμβόλιο, αντιπροσωπεύει μια παρέμβαση στο ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα που, εκτός από τα επιθυμητά αποτελέσματα, έχει και ανεπιθύμητες και πιθανώς απειλητικές συνέπειες. Αυτό δεν ισχύει μόνο για τις επί του παρόντος τεκμηριωμένες παρενέργειες, αλλά και για εκείνες που μπορεί -επαναλαμβάνω, μπορεί- να εκδηλωθούν μετά από πολλά χρόνια. Δεν είναι υποχρεωτικό, αλλά, ξαναεπαναλαμβάνω, μπορεί. 

Μια πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη από Ολλανδούς και Γερμανούς ειδικούς με τον ογκώδη τίτλο „The BNT162b2 mRNA vaccine against SARS-CoV-2 reprograms both adaptive and innate immune responses“  προκάλεσε πρόσφατα την προσοχή μου.
Συνοπτικά, μπορούμε να πούμε ότι το εμβόλιο mRNA-BNT162b2 προκαλεί έναν πολύπλοκο λειτουργικό επαναπρογραμματισμό της έμφυτης ανοσολογικής απόκρισης.

Κατά τη γνώμη μου, ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο κεφάλαιο είναι η χρήση του εμβολίου mRNA σε ασθενείς με αυτοάνοσα νοσήματα όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο λύκος και διάφορες κολλαγονώσεις.Εκτός από τον μηχανισμό της μοριακής μίμησης, τα εμβόλια mRNA μπορούν να οδηγήσουν σε έναν καταρράκτη ανοσολογικών γεγονότων που τελικά οδηγούν σε μια διαφορετική ενεργοποίηση του εγγενούς και προσαρμοστικού ανοσοποιητικού  συστήματος, Άτομα με δυσλειτουργική ανοσολογική απόκριση θα πρέπει να λαμβάνουν το εμβόλιο mRNA  μόνο εάν τα οφέλη αυτού  υπερτερούν σαφώς των κινδύνων και μετά από προσεκτική ατομική αξιολόγηση

Ισραηλινοί γιατροί ανέλυσαν την αποτελεσματικότητα και τις πιθανές παρενέργειες του εμβολίου Biontech / Pfizer σε 670 ασθενείς με ρευματικά αυτοάνοσα νοσήματα και διαπίστωσαν (όπως ήταν αναμενόμενο) ότι η θεραπεία με ανοσοκατασταλτικά (κορτιζόνη, ριτουξιμάμπη κ.λπ.) μείωσε σημαντικά την αποτελεσματικότητα του εμβολίου. Δύο ασθενείς πέθαναν ως αποτέλεσμα του εμβολιασμού και άλλοι εννέα είχαν σοβαρές παρενέργειες. Αυτό στην αρχή δεν ακούγεται τραγικό, αλλά, οι ειδικοί εκτιμούν ότι στην Ελλάδα πχ ζουν περίπου 100.000 ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα. Με απλοποιημένους όρους, θα είναι  σχεδόν 300 αναμενόμενοι θάνατοι που σχετίζονται με τον εμβολιασμό.

Άλλες αυτοάνοσες ασθένειες όπως η νόσος του Graves μπορούν επίσης να προκληθούν από το εμβόλιο κατά του Covid, όπως αποκάλυψαν Μεξικανοί γιατροί. Απόσπασμα: «Οι ασθενείς μας πληρούσαν τα διαγνωστικά κριτήρια για την ASIA. εκτέθηκαν σε ένα ανοσοενισχυτικό (εμβόλιο) και ανέπτυξαν κλινικές εκδηλώσεις υπερθυρεοειδισμού μέσα σε λίγες μέρες με την εμφάνιση αντισωμάτων κατά του θυρεοειδούς αδένα, αν και ήταν υγιείς πριν τον εμβολιασμό».

«Ε, και», θα αντιταχθεί ο ένας ή ο άλλος, «λαμβάνοντας υπόψη τα εκατομμύρια των δόσεων εμβολίων, αυτές είναι μάλλον μεμονωμένες περιπτώσεις.»  Αλλά δεν είναι τόσο απλό. Ως γιατρός ή ασθενής, πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσουμε ότι μια φαινομενικά «φυσιολογική» ασθένεια θα μπορούσε επίσης να είναι συνέπεια του εμβολιασμού. Και η απόδειξη είναι δύσκολη έως αδύνατη. Ποιος άνθρωπος που έχει πεθάνει από πνευμονική ή καρδιακή νόσο, ιδιαίτερα μεγαλύτερης ηλικίας, έχει υποβληθεί σε νεκροτομή;  Ως αποτέλεσμα, ο αριθμός των κρουσμάτων που δεν καταγγέλλονται ίσως είναι μεγαλύτερος. 

Οι παρενέργειες του mRNA  καταγράφονται στη βάση δεδομένων του EMA Ευρώπης. Εκεί έχουν καταγραφεί 485.000 ανεπιθύμητες παρενέργειες,  από αβλαβείς όπως ζάλη ή κόπωση έως σοβαρές και απειλητικές για τη ζωή ασθένειες όπως μυοκαρδίτιδα, περικαρδίτιδα ή πνευμονική εμβολή (3.987 περιπτώσεις). 
Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι ένας μεγάλος αριθμός εμβολιασμών έχει φυσικά και σχετικά υψηλό αριθμό παρενεργειών και ότι τα θετικά αποτελέσματα (λιγότερες μολύνσεις) ξεπερνούν σαφώς τα αρνητικά. Μπορούμε να το δούμε και  έτσι, αν θέλουμε,  για τους ενήλικες, ειδικά για τους ηλικιωμένους.

Ο στόχος αυτής της ανάρτησης, όμως, πηγαίνει σε διαφορετική κατεύθυνση. Κανείς, ανεξάρτητα από το πόσο υψηλού προφίλ είναι οι ειδικοί, δεν γνωρίζει σήμερα αν και ποιες παρενέργειες έχουν στην πραγματικότητα τα νέα εμβόλια και ποιες συνέπειες μακροπρόθεσμα. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι η ικανότητα αντίδρασης στον κυτταρικό εκφυλισμό δεν επηρεάζεται από μηχανισμούς που είναι ακόμα άγνωστοι;

Δεν είμαι απόλυτα κατά του εμβολίου, έχω εμβολιαστεί και ο ίδιος, ωστόσο πρώτον πρέπει να είμαστε  ενημερωμένοι και δεύτερον, σε αυτό το πλαίσιο, θεωρώ εξαιρετικά ανεύθυνο (και είναι ο πιο ευγενής όρος που μπορώ να εκφράσω) να εκτίθενται παιδιά και εφήβοι χωρίς ίχνος ιατρικής ανάγκης στους πιθανούς κινδύνους ενός εμβολίου που δεν έχει δοκιμαστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Όποιος εμβολιάζει το παιδί του κατά μιας ασθένειας που κατά  99,9% δεν μπορεί να το βλάψει,  μόνο και μόνο λόγω της κοινωνικής πίεσης για προσαρμογή και της δικής του ευκολίας, θα μπορούσε μια μέρα να το μετανιώσει πικρά.