Η μελαγχολία, οι μαύρες σκέψεις και η κατήφεια κουράζουν και εξαντλούν τον εγκέφαλο και το σώμα, όπως η υπερβολική γυμναστική τους μύες και την καρδιά.
Να μπορείς να ξεπεράσεις κάτι είναι υγεία, να μην μπορείς να ξεπεράσεις κάτι είναι αρρώστια.

Τα τετελεσμένα γεγονότα είναι πιο εύκολο να ξεπεραστούν απ' ότι οι φόβοι αναμονής.
Ο άνθρωπος φοβάται το «τέλος», όμως βαθιά μέσα στις ψυχές είναι πάντα κρυμμένο εκείνο το «μακάρι να είχε ήδη τελειώσει».
Το «με απατά;» είναι πιο ψυχοφθόρο από το «με απατά!»

«Δεν πέρασα, πα να πιω μερικά μπιρόνια», ανάσανε ο τελειόφοιτος Λυκείου που έτρεμε από το Νοέμβριο ως τον Ιούλιο.

«Ρε συ, με παράτησε η μαλάκω τελικά. Α, στα γαμίδια»

Ο εγκληματίας σκοντάφτει απρόσεχτος πάνω στο δικό του νήμα. Το βασανισμένο του μυαλό, «θα με πιάσουν; δε θα με πιάσουν...», τον αναγκάζει να βάλει ο ίδιος ένα τέλος στο φόβο του, συνειδητά, ή αδυνείδητα.

Η απροσεξία του πότη, του ναρκομανή, του παίχτη... ήταν η τελευταία απελπισμένη προσπάθεια του βασανισμένου του μυαλού να ξεπεράσει την κατήφειά του....

Άνα Ζουμάνη