Εκτός από τον Μητσοτάκη θέλει και ο πρωθυπουργός του Σάαρλαντ, Τομπίας Χανς, να αυξήσει την πίεση στους μη εμβολιασμένους, ενώ ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ασφάλισης Υγείας στη Ρηνανία, Πέτερ Χάιντς, απαιτεί να μην επιτρέπεται στους μη εμβολιασμένους να ταξιδεύουν.
Το Δεκέμβριο που μας πέρασε, ο δημοσιογράφος Νίκολαους Μπλουμ ευχήθηκε «ολόκληρη η δημοκρατία να δείχνει με το δάχτυλο εκείνους που δεν θέλουν να εμβολιαστούν». Ήταν Χριστουγεννιάτικη ευχή.

Τι θα λέγατε αν προτείναμε να κλείστούν όλες τις αυταρχικές φαντασιώσεις σε ένα ήσυχο καμαράκι με καλή ηχομόνωση, ώστε να μπορέσουν να συζητήσουν το «θέμα του εμβολιασμού» μόνο όσοι έχουν κατανοήσει τον Βασικό Νόμο;
Διότι αυτό είναι επειγόντως απαραίτητο.

Τόσο εύκολο θέλουν να το κάνουν: 
Το κράτος θα ασκεί πίεση στους μη εμβολιασμένους συμπολίτες μας, θα  τους απαγορεύει να ταξιδεύουν, να δουλεύουν, να διασκεδάζουν και θα  κάνουν τη ζωή των ανθρώπων κόλαση, γενικά. 
Τόσο γρήγορα μπορεί να συμβεί αυτό όταν οι δράστες που ομιλούν  δεν κατάλαβαν τον Βασικό Νόμο, ή κάνουν πως δεν τον κατάλαβαν. Τότε χάνεται ξαφνικά το αναφαίρετο των θεμελιωδών δικαιωμάτων.

Στα θεμελιώδη του δικαιώματα,  δικαίωμα έχει ο «καλός πολίτης» και ο  «καλός πολίτης» είναι ο εμβολιασμένος πολίτης. 
Τα θεμελιώδη δικαιώματα  -ακόμη και αν κάποιοι έχουν πρόβλημα μαζί τους- στην πραγματικότητα είναι "αναφαίρετα"!
Ανήκουν σε ΟΛΟΥΣ τους πολιτες.  Αυτό λέει ο νόμος, άρθρο 1, παράγραφος 2. 
Το κράτος δεν μπορεί έτσι απλά να δημιουργήσει αυθαίρετα εντελώς παράλογα "νομικά" πλαίσια  που παρέχουν τα ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΑ θεμελιώδη δικαιώματα μόνο σε ορισμένους ανθρώπους που, για παράδειγμα, έχουν τα αντισώματα κατά του Sars-Cov-2. 
Αυτός ο επαναπροσανατολισμός δεν έχει πλέον καμία σχέση με το πνεύμα του Βασικού Νόμου και τις αρχές ενός ελεύθερου συντάγματος. 

Ανεξάρτητα από αυτό όμως, οι δράστες συνεχίζουν να ορμούν μπροστά, δράστες με πολύ ανεπτυγμένη τάση προς τον αυταρχισμό. Αυτό γίνεται μεγάλο πρόβλημα όταν αυτοίοι δράστες είναι υψηλού επιπέδου πολιτικοί, δημοσιογράφοι ή άλλες προσωπικότητες. 
Σε μια λειτουργούσα δημοκρατία, όλα τα συστήματα συναγερμού θα έπρεπε να χτυπήσουν αμέσως. Όμως το αντίθετο παρατηρείται. Τα ΜΜΕ η βρίσκονται σε κατάσταση νάρκης ή συμπαθούν την ιδέα ενός  κατασταλτικού κράτους. 

Πικρό. Πολύ πικρό για την δημοκρατία, πικρό για την κοινωνία μας. Ειδικά από τον Μάρτιο του 2020 που σημειώθηκαν σοβαρές παραβιάσεις των θεμελιωδών δικαιωμάτων. 
Ούτε ελευθερία δράσης, ούτε ελευθερία συνάθροισης, ούτε καν ελευθερία κινήσεων.  Όλα απενεργοποιήθηκαν σαν με το πάτημα ενός διακόπτη. 

Και τώρα ξεκινά η  παρενόχληση πολιτών, το μπούλινγκ προς ανθρώπους που δεν είναι έτοιμοι να εμβολιαστούν.  Πιστοί στο σύνθημα: «Δεν θέλεις;  Τότε με την βία» 
Όποιος σκοπεύει, η θέλει να ασκήσει βία εδώ, είτε άμεσα, είτε έμμεσα, είτε σωματικά, είτε ψυχικά είτε «μόνο» συμβολικά, θα πρέπει να ολοκληρώσει ένα σεμινάριο με θέμα το σύνταγμα. Όποιος προκαλεί αρνητικές διάθεσεις εναντίον συνανθρώπων που δεν θέλουν να  εμβολιαστούν, διχάζει την κοινωνία μας. 

Το αν οι πολίτες θα εμβολιαστούν ή όχι πρέπει να παραμείνει ατομική απόφαση. Τα κατασταλτικά μέτρα εναντίον των λεγόμενων «ψεκασμένων», «αντι-εμβολιαστών», «αρνητών» και οποιουδήποτε άλλου ηλίθιου όρου επινόησαν τα ΜΜΕ για ανθρώπους που διεκδικούν το δικαίωμα να αποφασίζουν οι ίδιοι τι θα συμβεί με το σώμα τους,  δεν θα έπρεπε να είναι ούτε καν στο πνεύμα ενός συνταγματικού κράτους που αξίζει το όνομά του, πόσο μάλλον να εφαρμοστούν. 

Σωστά, ακόμη και σε ένα συνταγματικό κράτος έχουν όρια οι ελευθερίες.
Αλλά αυτά τα όρια ισχύουν επίσης και για έναν πολύ «δημιουργικό» ανασχεδιασμό αυτού του συνταγματικού κράτους.
Οι δράστες, που για τον όποιο λόγο  δεν μπορούν να αποχωριστούν τις αυταρχικές ιδέες τους, πρέπει να σιωπήσουν, πάση θυσία.