Στην άκρη της πραγματικότητας, σαν παιδί που σκαρφαλώνει τα κάγκελα, στέκει ακροβατώντας η φαντασία και δημιουργεί.Πατώντας στο σήμερα, φαντάζεται το αύριο, πατώντας στο λίγο, φαντάζεται το πολύ, πατώντας στο μόνος, φαντάζεται το μαζί.

Τι είναι η φαντασία, αλήθεια; Σαν λέξη, είναι καταδικασμένη να σημαίνει λιγότερα από όσα -κατά τη γνώμη μου- είναι. Περιορίζεται συνήθως σε ψευδείς ή έστω υπερβολικές αντιδράσεις απέναντι στη λογική μετρήσιμη πραγματικότητα, σε λογοτεχνικές αναφορές, παιδική αντίληψη των πραγμάτων και ακραία ιδεολογία. Είναι όμως η φαντασία μόνο αυτό; Αν ρωτήσετε εμένα, όχι.

Η φαντασία, ως γενεσιουργός δύναμη, βρίσκεται πίσω από κάθε πρόοδο, κάθε καινοτόμα ιδέα, κάθε κίνηση της ανθρώπινης δράσης. Δεν είναι τυχαίο πως -πολύ σωστά- αποδίδεται ως ικανότητα κυρίως των παιδιών. Το νέο φαντάζεται ό,τι το παλιό δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει. Σαν γεννήτρια που μεταδίδει ενέργεια στο «πράττειν» και στο «φαίνεσθαι», παραμένει κρυμμένη στα υπόγεια της καθημερινότητας και δίνει ρεύμα στα μοναδικά της σενάρια.

Η ίδια η αντίληψη του «εαυτού», αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, εμπεριέχει μεγάλη ποσότητα φαντασίας . Φανταζόμαστε τον εαυτό μας, περισσότερο από όσο τον «μετράμε» ή τον «γνωρίζουμε». Και τολμώντας να πάω λίγο πιο μακριά, η θρησκεία, η όποια ιδεολογία, όλες οι δυνάμεις του κοινωνικού και προσωπικού γίγνεσθαι, δομούνται μέσω της φαντασίας.
Τι θα ήταν οι μετρήσιμοι δείκτες, χωρίς τη φαντασία; Τι θα ήταν οι αριθμοί; Τι θα ήταν τα σύμβολα του λόγου; Απλά σύμβολα. Τα μαθηματικά είναι η φαντασία των αριθμών, η λογοτεχνία η φαντασία των λέξεων, η φιλοσοφία η φαντασία της σκέψης, ο χορός η φαντασία της κίνησης, ο πολιτισμός η φαντασία της εξέλιξης, η κοινωνία η φαντασία της συνύπαρξης.

Δοκίμασε να είσαι απόλυτα λογικός για μια στιγμή. Θα δεις χώμα, πέτρα, νερό, αέρα. Φτάνουν αυτά, μπορεί να πει κανείς. Κι όμως, αυτά τα βασικά και ουσιώδη, παρόλο που είναι τα απαραίτητα, δεν είναι αρκετά. Το χώμα θέλει να είναι λιβάδι, η πέτρα βουνό, το νερό θάλασσα, ο αέρας ουρανός. Αν ο ορθολογισμός είναι η αντίληψη των δομικών συστατικών, η φαντασία είναι η τέχνη της οικοδόμησης.

Φαντάσου λοιπόν…

Φαντάσου πως είσαι εδώ, τώρα, εσύ.

Δηλαδή παντού, πάντα, όλοι.

Γύρνα πίσω τώρα και κοίτα ξανά τον εαυτό σου. Η μικρότητα είναι η δύναμη που κατέχεις μόνο εσύ, για να αλλάξεις τον κόσμο σου. Φαντάσου λοιπόν πως θέλεις να μοιάζει αυτός ο κόσμος και ξεκίνα!

«Όταν η φαντασία φτάνει πολύ μακριά ,στο τέλος συναντά την αλήθεια».


Τριανταφυλλιά Ηλιοπούλου