Οι δαίμονες που ζουν μέσα μας κι άλλοτε μας κατασπαράσουν μας κατατρώγουν ώσπου να βγάλουν το πιο όμορφο λουλούδι στο φως, κι άλλοτε συγκρούονται με τους δαίμονες του άλλου...... των άλλων....

Σε μια διαδικασία αιώνιας μάχης και συνεχούς αλληλοσπαραγμού και αλληλοαπορρόφησης των πλασμάτων που μέσα στον αέναο αυτό κύκλο γεννούν το Ωραίο και το Μεγάλο.... Είτε αυτό είναι μια Ιδέα, μια πράξη ατομική η συλλογική, είτε είναι έρωτας η θάνατος, λυτρώνοντας μόνο για λίγο, για να ξαναπέσουν πάλι στο αλώνι του Διγενή, κι ασταμάτητα να μοχθούν να ξαναφτάσουν στη λύτρωση.

"Κι είν' όλα τα Χρυσάνθεμα της ψυχής μου Μεγάλα" (Ν.Κ.)

Γιώργος Χρηστάκης