Μάνα σκληρή, αναίσθητη, που το παιδί σου κλαίει
Γιατί δεν πας να του σταθείς, δεν πας να του μιλήσεις;
Του μίλησα προτού κλαφτεί, του μίλησα πριν πέσει
Τώρα θα πάω και θα γελώ για το κατόρθωμά του
Σκύλλα κακιά του κερατά, πες μου, καρδιά δεν έχεις;
Έχω καρδιά κι είναι καλή, μα δε χωρά μωρούδια
Τι ειν το παιδί μου πιο ακριβό κι απ την στερνή μου ανάσα
Και δεν το θέλω δύσμοιρο, ούτε συφοριασμένο
Το θέλω να ναι δυνατό, σκληρότερο απ την πέτρα
πιο αλαφρό απ το σύννεφο και πιο ψηλό από μένα
Κι αν του γελάσω μια και δυο, κι αν το γιατροπονέσω
Δεν του στερώ τα κίνητρα να σηκωθεί από μόνο;
Θα κλάψω πριν να γεννηθεί, θα κλάψω αν μ αποθάνει
μα στη ζωή του δε θα δει τη μάνα του να κλαίει
Ελλάδα μου μανούλα μου, έπεσα και πονάω
γίνε κακιά και δώσε μου δύναμη για να αντέξω.
Τριανταφυλλιά Ηλιοπούλου
28-1-2019
0 Σχόλια