Μάνα σκληρή, αναίσθητη, που το παιδί σου κλαίει
Γιατί δεν πας να του σταθείς, δεν πας να του μιλήσεις;
Του μίλησα προτού κλαφτεί, του μίλησα πριν πέσει
Τώρα θα πάω και θα γελώ για το κατόρθωμά του
Σκύλλα κακιά του κερατά, πες μου, καρδιά δεν έχεις;
Έχω καρδιά κι είναι καλή, μα δε χωρά μωρούδια
Τι ειν το παιδί μου πιο ακριβό κι απ την στερνή μου ανάσα
Και δεν το θέλω δύσμοιρο, ούτε συφοριασμένο
Το θέλω να ναι δυνατό, σκληρότερο απ την πέτρα
πιο αλαφρό απ το σύννεφο και πιο ψηλό από μένα
Κι αν του γελάσω μια και δυο, κι αν το γιατροπονέσω
Δεν του στερώ τα κίνητρα να σηκωθεί από μόνο;
Θα κλάψω πριν να γεννηθεί, θα κλάψω αν μ αποθάνει
μα στη ζωή του δε θα δει τη μάνα του να κλαίει
Ελλάδα μου μανούλα μου, έπεσα και πονάω
γίνε κακιά και δώσε μου δύναμη για να αντέξω.
Τριανταφυλλιά Ηλιοπούλου
28-1-2019
- Home
- Άρθρα
- _Πολιτικά
- _Επιστημονικά
- _Ιστορικά
- _Δικαστικές Αποφάσεις
- _Διάφορα
- Πεζά
- _Δοκίμια
- _Διηγήματα
- _Θραύσματα
- _Μεζεδάκια
- Υγεία
- Λογοτεχνία
- Ποιήματα
- Φύση
- Φιλοσοφία
- Συγγραφείς
- _Άνα Ζουμάνη
- _Φιλιώ Ηλιοπούλου
- _Γιώργος Χρηστάκης
- _Πέτρος Ζουμάνης
- _Αλεξάνδρα Παππά
- _Ξενοφών Φουρναράκος
- _Ίρις Ολυμπίου
- _Μανόλης Κωνσταντάκης
- _Ιππαρχίδης Ρούφας
- _Στέλλα Παπαπέτρου
0 Σχόλια