Όλα βρίσκονται σε κίνηση
Όλα μεγαλώνουν και προχωρούν και πάνε πιο πέρα, πιο μακριά
Όλα σαλεύουν και φωνάζουν…. Ακους την ηχώ τους καθώς διασχίζουν τις τεθλασμένες ανάμεσα στα σημεία.
Ένα στρογγυλό υγρό ταξίδι από θάλασσα σε θάλασσα
Όλα βρίσκονται σε κίνηση ….. με παρασέρνουν στη χαρά στον πόνο, στον πόθο στη λύπη
Ο ήλιος θαμπωμένος σχεδόν σβηστός σαν να τρελάθηκε και θέλησε να μοιάσει στο φεγγάρι… να φέγγει στα σκοτάδια..
Ένας τόπος κοινός … ο πόθος, η ανάγκη του ενός σημείου…. Εκεί που γαληνεύουν όλα τα πάθη τ’ αναμμένα, γιατί μόνο αυτό μπορεί, γιατί απ’ αυτό ξεκινούν κι επιστρέφουν τα πάντα, χωρίς σταματημό, χωρίς τέλος….
Η έννοια πήρε μορφή …. Ζωντάνεψε …έλαμψε
Κατανοήθηκε η κίνηση της ανάσας του σύμπαντος
Κατανοήθηκε η ασύμβατη, η απροσδόκητη διαδρομή ανάμεσα στα σημεία…
Κατανοήθηκε το πλατύ γλυκό χαμόγελο της ζωής…… η κατακόρυφη πορεία του φωτός…. Κι η οριζόντια λάμψη του

Γιώργος Χρηστάκης